پروستات از قسمتهای تشکیل دهنده ی دستگاه تولید مثل مرد می باشد. تقریباً به اندازه یک گردو می باشد. جای آن در زیر مثانه (کیسه ای که وظیفه جمع آوری ادرار دارد) و جلوی راست روده (بخش انتهای روده بزرگ که به مقعد وصل می شود) می باشد. پس پروستات از بیرون بدن نه دیده می شود و نه قابل لمس است.
پروستات دور مجرا را دقیقا در زیر مثانه در برگرفته میشود و بقولی دیگر مجرا از بین پروستات می گذرد و در موقع تخلیه ادراراز مثانه اول ادرار وارد این بخش مجرا می شود و بعد از آن ادرار وارد مجرای آلت می شود و خارج میشود.
کار اصلی غده پروستات تولید مایع شیری رنگ یا همان مایع منی می باشد که اسپرم را حمل می کند.
در هنگام انزال عضلات پروستات را می فشارند و سبب خروج مایع از آن به درون مجرا می شود و همزمان اسپرم تولید شده بوسیله ی بیضه ها به آن اضافه می شود و از مجرا خارج می گردد.
پروستات غده ای است که تنها در جنس مرد وجود دارد بیماریهای آن بسیار شایع است.
این غده در سنین مختلف دچار بیماریهای متفاوتی می شود. مثلاً پروستاتیت که التهاب پروستات میباشد که در بین سنین جوانان شایع میباشد و هشت درصد مراجعین به متخصصین ارولوژی و یک درصد مراجعین به مراکز بهداشتی درمانی دچار به این بیماری می باشند. بیماری های بزرگی خوش خیم پروستات و سرطان پروستات دو نوع بیماری میباشند که شیوع آن در اشخاص مسن تر می باشد. در این بین پروستاتیت و بزرگی خوش خیم پروستات بیمار را بیشتر دچار علائم بالینی می کنند و این سبب مراجعه به پزشک می شود درشرایطی که سرطان پروستات می تواند هیچ علامتی نداشته باشد و در بررسی غربالگری بوسیله ی پزشک تشخیص داده شود.
پروستاتیت التهاب پروستات می باشد. مهم ترین مشکل دستگاه ادراری در مردان جوانتر از 50 سال می باشد.
انواع پروستاتیت:
1- پروستاتیت حاد عفونی
2- پروستاتیت مزمن عفونی
3- پروستاتیت مزمن غیرعفونی
پروستاتیت حاد عفونی بیماری بسیار مهم و جدی است که به سبب عفونت پروستات ایجاد می شود. مهمترین دلیل آن میکروبهای روده است و از راه مجرا به پروستات منتقل می شود.
تشخیص پروستاتیت حاد از روی علائم بالینی، معاینه و بررسی های آزمایشگاهی و رادیولوژیک است.
درمان این بیماری با آنتی بیوتیک میباشد و طول دوره درمان 6-4 هفته می باشد. در موارد شدید که حال عمومی بیمار وخیم است بایستی در بیمارستان بستری گردد و آنتی بیوتیک تزریقی و سرم دریافت کنند ادامه درمان با آنتی بیوتیک خوراکی می باشد.
پروستاتیت مزمن بیماری رایجی است و حدود ده درصد مردان در طول زندگی دچار آن می شوند. میزان بیماری آن از نوع حاد کمتر است. این اشخاص بیشتر به دلیل عفونت های عود کننده ادراری مراجعه نمایند. این بیماران تب ندارند.و بیشتر علائم بشکل سوزش ادرار،فوریت ادرار،تکرر ادرار،شب بیداری برای ادرار کردن ،انزال دردناک، درد پشت و درد میاندوراه می باشد.
درمان این بیماران با استفاده از آنتی بیوتیک مناسب به مدت ۴-۶ هفته می باشد. زمانی احتیاج است مدت طولانی تری دارو بگیرند. علاوه برآن استفاده از داروهای شل کننده پروستات (آلفا بلاکرها) در کم کردن علائم کمک میکند.
اسم دیگر آن سندرم درد لگنی مزمن میباشد رایج ترین نوع پروستاتیت می باشد. در این نوع بیماری، بیمار دارای علائم پروستاتیت مزمن می باشد ولی در آزمایش ادرار و ترشحات پروستات میکروب یافت نمی شود. عامل آن مجموعه ای از علل هورمونی، التهابی، ایمنولوژیک و عصبی می باشد. استرسهای روحی شانس ابتلا را افزایش می دهند.
درمان این بیماران مشکل است و پزشک ممکن است از داروهای شل کننده عضلات پروستات، ضد التهابی و شل کننده عضلانی استفاده نماید.
پروستات در دو دوره سنی بزرگ می شود. دوره اول در زمان بلوغ است که سایز آن دو برابر می شود و دوره دوم از حدود سن 25 سال شروع می شود و در همه ی طول زندگی شخص ادامه دارد بزرگی خوش خیم پروستات در این دوره دوم رشد رخ می دهد. ولی بندرت سبب علائم در قبل از 40 سالگی می شود . حدود نیمی از مردان بین ۵۱-۶۰ سال و ۹۰ درصد مردان مسن تر از ۸۰ سال مبتلا به این بیماری می باشند.
بنابراین توصیه می شود مردان پیگیری مستمر برای این بیماری داشته باشند. در شخصی که دچار انسداد ادراری ناشی از بزرگی خوش خیم پروستات می شود. مثانه برای خروج ادرار مجبور میباشد زور بزند لذا بعد از مدتی خود مثانه هم بیمار می شود و در موارد شدید سبب می شود شخص از درمانهای داروئی و یا جراحی نتیجه نگیرد. تشخیص این بیماری بوسیله ی شرح حال، معاینه بالینی، تستهای آزمایشگاهی (برای رد علل دیگر) و رادیولوژی می باشد. سیستوسکوپی (مشاهده اندوسکوپیک مجرا و پروستات و مثانه) برای رد علل دیگر و انتخاب نوع جراحی انجام می گیرد.
تمام بیماران احتیاج به درمان ندارند و عده ای فقط لازم میباشد زیر نظر باشند تا در صورت نیاز درمان انجام گیرد. درمان نخست داروئی می باشد، هیچ درمان داروئی قطعی که اندازه پروستات را به اولیه برگرداند وجود ندارد و داروها سبب تسکین علائم و بهبود جریان ادرار می گردند.
بیشترین داروهائی که استفاده می شوند شل کننده های عضلات صاف پروستات (آلفا بلاکرها) می باشند. دسته دوم داروئی مهارکننده های گیرنده های هورمون مردانه می باشند که سبب کاهش 20 درصد در حجم پروستات می شوند. البته پس از قطع این داروها مجدداً پروستات به حجم اولیه برمی گردد.
3 Comments
خسته نباشید مرسی به خاطر
این وبسایت زیبا
ممنون از شما
ممنون از مطلب جامع شما، بسیار کاربردی بود